روش بستن فاصله بین دندان‌ها
یکی از جوانب مهم در ارتودنسی و بهبود تنظیم دندان‌ها است. انجام این کار با
استفاده از انواع مختلف اسپیسرها و تکنیک‌های درمانی صورت می‌گیرد. در زیر،
به برخی از روش‌های متداول برای بستن فضاهای بین دندان خواهیم پرداخت.
استفاده از اسپیسرهای فیکس :
در این روش، اسپیسرها به صورت مستقیم بر روی دندان‌ها یا در اطراف آنها
نصب می‌شوند و به وسیله چسب ارتودنتی به مکان خود نگهداری می‌شوند.
این اسپیسرها به طور مداوم فضای بین دندان‌ها را کاهش می‌دهند.
استفاده از اسپیسرهای متحرک : به عنوان دستگاه‌هایی با قابلیت خارج شدن
طراحی می شوند. افراد می‌توانند این اسپیسرها را به صورت موقت بر روی
دندان‌های خود قرار دهند و به تدریج فضای بین دندان‌ها را کاهش دهند.
استفاده از بندهای ارتودنتی (Orthodontic Bands):
فضاهای بین دندان‌ها استفاده می‌شود. این بندها به صورت دائمی بر روی دندان
ها قرار می‌گیرند و به کمک این بندها، ارتودنتیست می‌تواند فضاهای مورد نیاز را
تنظیم و بسته کند.
استفاده از لیگچرها :
لیگچرها مهارهایی هستند که به دندان‌ها یا اسپیسرها اتصال می‌یابند. این
لیگچرها می‌توانند به عنوان یک وسیله برای کنترل فاصله بین دندان‌ها و حتی
تغییر شکل آنها به کار روند.روش های بستن فاصله بین دندان‌ها
استفاده از وایرهای ارتودنسی (Orthodontic Wires):
وایرهای ارتودنسی معمولاً برای تنظیم دندان‌ها و بهبود تنظیم آنها به کار می
روند. با استفاده از وایرهای ارتودنسی خاص، ارتودنتیست می‌تواند فاصله بین
دندان‌ها را به طور کنترل شده کاهش دهد.ارتودنتیست است. استفاده از هر
یک از این روش‌هانیاز به بررسی همتاز با شرایط بالینی فرد دارد و توصیه
مشاوره ارتودنسی جهت اعمال بهترین روش و درمان مناسب است.
استفاده از اسپیسرهای متحرک (Removable Spacers):
اسپیسرهای متحرک به عنوان دستگاه‌هایی با قابلیت خارج شدن طراحی می
شوند. افراد می‌توانند این اسپیسرها را به صورت موقت بر روی دندان‌های خود
قرار دهند و به تدریج فضای بین دندان‌ها را کاهش دهند.
