بازسازی استخوان فک و انواع پیوند

مراحل انجام پیوند استخوان در دهان

مراحل انجام پیوند استخوان در دهان

مراحل انجام پیوند استخوان در دهان

یک روش جراحی پیشرفته است که برای درمان مشکلات مختلف از جمله افت فک

تصادفات، بیماری‌های استخوان، یا عوارض جراحی استفاده می‌شود. این روش پیشرفته

و پیچیده به منظور بازسازی و تقویت استخوان‌های دهانی به کار می‌رود و مراحل آن

شامل موارد زیر می‌شود. در ادامه به مراحل انجام پیوند استخوان در دهان بیشتر آشنا

خواهیم شد.

تشخیص و ارزیابی :

در ابتدا، پزشک متخصص با بررسی تاریخچه پزشکی فرد، انجام آزمایشات تصویری مانند

ایکس‌ری و سی‌تی اسکن، و ارزیابی دقیق وضعیت دهان و فک‌ها، به تشخیص نیاز به

پیوند استخوان می‌پردازد.

برنامه‌ریزی جراحی : پس از تشخیص، یک برنامه‌ریزی دقیق برای جراحی پیوند استخوان

تدوین می‌شود. این برنامه شامل انتخاب نوع استخوان مورد استفاده، مقدار لازم از استخوان،

و تعیین محل دقیق جراحی است.

جمع‌آوری استخوان : در مرحله بعد، استخوان مورد نیاز برای پیوند از منطقه دیگری از بدن بیمار

جمع‌آوری می‌شود. این استخوان ممکن است از ناحیه فک، لگن، یا سایر ناحیه‌های بدن باشد.

آماده‌سازی محل جراحی : برای ایجاد فضای مناسب برای پیوند استخوان آماده می‌شود. این

شامل تمیزکاری محل، حذف بافت‌های مرده یا آسیب‌دیده، و ایجاد سطح مناسب برای استقرار

استخوان جدید می‌شود.

انجام جراحی پیوند استخوان : در این مرحله، استخوان جمع‌آوری شده با دقت به محل جراحی

انتقال داده می‌شود. پزشک با استفاده از ابزارهای جراحی دقیق، استخوان را در محل مورد

نیاز قرار می‌دهد و آن را با استفاده از پیچ‌ها، پلاک‌ها یا مواد پیوندی دیگر، مثل چسب‌های

استخوانی، به استخوان اصلی متصل می‌کند.

تعویض بافت‌های اضافی :

گاهی اوقات نیاز است که بافت‌های اضافی نیز به محل جراحی اضافه شود تا کمک به بهبود

فرآیند التیام و استقرار بهتر استخوان جدید کند. این ممکن است شامل پلاسمای غنی از

پلاکت، پروتزهای استخوانی یا دیگر مواد ترویج‌کننده التیام باشد.

مراقبت پساجراحی : پس از جراحی، بیمار به مرحله توجه ویژه به مراقبت پساجراحی و

الزاماتی مانند استفاده از داروها، حفاظت از منطقه جراحی، و رعایت دقیق دستورات پزشک

می‌پردازد. این مرحله اساسی برای جلوگیری از عفونت، کاهش درد و تسریع در فرآیند بهبودی

است.

پس از انجام این مراحل، استخوان جدید به تدریج به نرمی ادغام می‌شود و بیمار قادر به استفاده

نرمال از دهان خود را پیدا می‌کند. این روش پیشرفته نه تنها به افزایش کیفیت زندگی بیماران

کمک می‌کند بلکه به احیای عملکرد طبیعی دهان و فک نیز کمک می‌نماید.